Olmak Ağırlığı Şiiri - İlkay Coşkun

Olmak Ağırlığı

paleolitik çağın yontularında bulunan tılsım
dekapaj altı tenörlerde gizleniyor tüm varidatı
demiri-nikeli, oku-sadağı, hep bulmak üzerine
benzeşen insan sanki neoletik çağın arayanı
hep bulmanın doğurduğu bir kalıt değil mi ki?

eşyanın isimleriyle mahsup söz ve hȃl durağı
hayalin tansığında kavi kayıplar, büyü asılı
kazanç-kayıp süzgecinden artakalanlar oluyor
başköşede her yeni hüzn yine bağdaş kurulu
asude hayat tımar ediyor ancak insafsızlığını

hakikat aynasında boy almak, en ulvi yol elbet
mevki ve mevzi savaşlarında hoş bir seda arası
insan denen mükemmelin iliğini dolduran şey
yola getiren yolda tutan bir huruç ve ölüm hȃli
acı/yan sese, sızlayan cana sessiz nükte oluyor

idrakimiz var, vicdanımız var en adil yanımız
adem babamız havva anamız yasak elmamız da
yaramız var, Allah'ın bizi bizlere bırakmayacağı
ateşi bulan, tekerleği bulan aklımıza mukayyet
bilmenin ve bulmanın huzuru, kerevetine çıkan

İlkay COŞKUN
07.06.2021