Müzik sustuğunda
Sahnenin orta yerinde
Kollarını bacaklarını
İstemsizce sallayan
Bez bebekler gibi kalacağız...
Işık söndüğünde
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Hayat bir müzik tınısını duyarsan
Yaşamın ortasında bebek kalmazsan
Yokolmazsın karanlıkta korkmazsan
Aydınlanırsın aklını kullanırsan
Varlıklar bağlıdır bakarsan
Görürsün ışığa tutarsan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta