Olmak Şiiri - Muzaffer Dinçsoy

Ölüm şarkısı bu dostlar duyulan,
Bir insanın ölümü, uçup gitmesi.
Ne fark eder kara bir kartal da,
Kanatlarını çırpıp uçar uzaklara.

İki gizginin arasında bir yaşam,
Bir yanında uzun ter örgüler,
Bir tarafında tüfekli nöbetçiler.

Merak edilecek mezarlıkta ötede,
Mezar boş, mezarın taşı da yok,
İçerisinde yatan nasılsa yaşamakta,
Mezarım biraz daha ötelerde,
Güneş yine üstümde yakıcı sıcak,
Dağlarını arıyorum çok yüksekte,
Bir kara kaya, kara taş tepede,
Oturmak istiyorum rüzgara karşı,
Kızılırmak’a bakmak istiyorum,
Sırtımda büyük bir ardıç ağacı,
Kuş misali uçmak istiyorum,
Kanadı kırık bir kuş eller kelepçeli,
Dişlerim demir kerpetenli, görmüyorum
Düşüncelerim esir ayaklar da zincirli,
Kalemimden kan damlar, özgürüm
Kalbim esaret altında düşüncelerim
Ne bir sarhoşum koynunda gecenin,
Ne de ayık bir günündeyim sabahın,
Ne de bir sarıklının önünde ceset,
Akıllı olmak kadar tehlikeli,
Bu yalancı dünyada deli olmak
Akıllı olarak ölmek zulüm bana.