Olmadık Zamanda Şiiri - Selma Şanlıalp

aklimda yokken hayatima girmistin
ugruna neleri feda etmistim
nasil da inanmis, nasil da sevmistim
yalnizliga attin, ummadigim bir anda
sirtimdan vurdun, olmadik zamanda

tutunacak dalimdin, öylesine inandirmistin
siginacak limanimdin, böylesine baglanmistim
hayalden ibaretmis, bosuna kanmisim
kursunlara attin, cekip vurdun bir anda
yaraliyim simdi, olmadik zamanda

elele yürüyecek, hayati paylasacaktik
engelleri asacak, imkansizi basaracaktik
iyi günde, kötü günde hep birlikte olacaktik
okyanuslara attin, kayboldun bir anda
perisanim simdi, olmadik zamanda

keske duymasaydim o kahreden sözlerini
keske görmeseydim o umursamaz hallerini
niye degistin birden, söylesene sevgili?
uzaklara attin, umutlandigim bir anda
darmadaginim simdi, olmadik zamanda

güvendigim daglara ne cabuk kar yagdi
bitmez dedigim kisacik rüyaydi
yazik ki verdigim en aci sinavdi
kuyulara attin, yok oldun bir anda
diplerdeyim simdi, olmadik zamanda

sana bel baglamak sucmus, günahmis
hesapsizca sevmek en büyük hataymis
mutluluk sandigim meger bir yalanmis
zindanlara attin, mahkum ettin bir anda
cikmazlardayim simdi, olmadik zamanda

gönlümün sultani, kalbimin sahibiydin
askinla doluydum, benim yarimdin
körmüs gözlerim, asil bir zalimdin
ucuruma attin, taptigim bir anda
bosluktayim simdi, olmadik zamanda

gönlümün penceresinde artik rüzgar esiyor
kirik dökük kalbim icin icin yaniyor
bir bilsen yüregim nasil kan agliyor
ateslere attin, kül ettin bir anda
gelde kurtar beni, umulmadik zamanda