Sen yalnızlığı bilirmisin
Sevgi aradım dost aradım
Sığınacak bir liman bulamadım
Onca kalabalığın içinde yapayalnız kalakaldım
Ne sevenim oldu nede bir dostum
Sevdim dedim yanıldım
Beni sevdiğini sandığım, bir zalime aldandım
Yüreğimde yalnızlık sancıları çektim
Bir sevgili bir dost özlemini yüreğimin t/aa, içinde hissettim..
Ayaz vurdu gecelerime
Ay dondu aydınlatmaz oldu simsiyah siyah geceleri
Uzaklarda atılan bombalar aydınlatıyordu ortamı
Sevgisiz kalmış birbirini delice seven gece kuşları
Korkudan tiril tiril titriyorlardı..
Bir bebek ağlıyordu, arka sokaklarda anasının yanıbaşında
Bir şarapnel parçası, hayatına son vermişti, üç günlük anasının
Oysa onun hayatta bir tek dileği vardı
Sadece yavrusunu korumak, ona bakabilmekti,
Olmadı olmadı işte.
Hayat ona hep acımasız davrandı..
İlk darbeyi sevdiği canım dediği sevgilisinden yedi
İnanmıştı bir kez sevdiği erkeğine
Nereden bilebilirdi ki erkeğim diyen şerefsizin onu terk edeceğini
Herşey çok güzel başlamıştı oysa
T/aaki bebeği doğuncaya kadar
Kabuslar başlamıştı bebeğinin doğumuyla
Olmadı olmadı işte.
Hayat ona hep acımasız davrandı..
Onun kaderi doğuştan yazılmıştı yalnızlık adına
O da terk edilmişti bir cami avlusuna
Anası bir terör örgütü tarafından kaçırılmılştı
Örgütten kurtulduğunda altı aylık hamileydi
Anasız babasız yapacak bir şey yoktu
Yavrusunu doğurup öptü kokladı cami avlusuna bıraktı..
İkiside aynı kaderi yaşadı
Doğmadan yazılmıştı onların kaderleri
İkisi birbirinin kopyası gibi
Hep çile dolu hikayeleri
Hayata başladıkları cami bahçeleri
Orada başlamıştı hayat hikayeleri
Olmadı olmadı işte.
Hayat onlara hep acımasız davrandı..
Makedonyalı Şair..
10.06:2012..
Kayıt Tarihi : 10.6.2012 01:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!