Olmadı mı olmuyor bazen Şiiri - Osman Ay ...

Olmadı mı olmuyor bazen
Ne kadar zorlarsan zorla dönmüyor giden
Zorladıkça daha da çıkmaza giriyor
Herkes payına düşeni alıyor
Ona gitmek düşüyor
Sana ise arkasından baka kalmak
Zor oluyor başlarda yokluğuna alışmak
Sonraları en azından yaşıyor diye şükretmeyi
Öğreniyorsun
Gecenin karanlığını sabahın ilk ışıkları bozuyor
Her sabah Unuturum diye başladığın günün
Gecesine çöken karanlık hatırlatıyor tekrar onu
Bu kısır bir döngü gelmiyor işte sonu
Aylar hatta yıllar geçiyor dönmüyor giden
İçinde 15 yaşında bir çocuğun ilk aşkı gibi
Tap taze duruyor sevgin
Aynaya baktığında saçına düşen aklardan
Anlıyorsun geçmiş gitmiş tüm gençliğin
Gelmiyor işte giden
Ne yaparsan yap dönmüyor
Yaşadığın anılarla örtüyorsun
İçinde soğumuş aşkın kırıntılarını
Bazen ne yaparsan yap olmuyor
Sen kabulleniyorsun eyvallah ediyorsun da
Kalbe söz geçmiyor dinletemiyorsun
En kötüsü de ne biliyormusun
Onunla her karşılaştığınında düşman gibi değil
Pişman gibi bakıyorsun
Bu kendi kendini soktuğun bir savaş adeta
Bir söze milyonlarca anlam yükleyebiliyorsun
Onun duyması için söylediğin şarkıları
Birtek o duymuyor
Onun görmesi için aştığın yolları
Onun anlaması için geçtiğin yılları
Bir tek o görmüyor
Yıllardır işgali altında kalıyorsun bu aşkın
Her geçen yıl biraz daha hükmetmeye başlıyor
Kabulleniyorsun
Kazanırım diye girdiğin savaşı kaybediyorsun
Bazen ne yaparsan yap olmuyor
Aylar, Yıllar geçiyor birgün yolda görüyor
Bir merhaba diyor yine o kazanıyor..