Hani başını omzuma koyduğunda,
Bana yıldız topla demiştin, gülüm.
Ben de sana yıldızlardan taç yapmıştım,
Saçlarına kelebekler konsunlar diye.
Olmadı be gülüm, olmadı!
Hani kumsalda ay ışığını seyrederken,
Resmini deniz kabuklarıyla çizmiştim.
Sen başını yaslarken omzuma,
Ben senin hülyana dalmıştım.
Olmadı be gülüm, olmadı!
Bilmez misin sensiz yalnızlık,
Gündüzüme ihanet, geceme hüzün,
Yaz akşamlarını donduran ayazdır,
Ruhuma sızı, gönlüme düşen kardır.
Olmadı be gülüm, olmadı!
Ne güzel gülümsüyorsun,
Tutamaz mısın ellerimden?
Çok mu acelen var, bakmazsın geriye?
Kal desem kalamaz mısın, ceylan gözlüm?
Olmadı be gülüm, olmadı!
Kor ateş gibi düştün sineme,
Dîvâne eyledin, bıraktın öksüz.
Bağbansız viraneye döndü gönlüm,
Odaları yıkık, harap ve sensiz.
Olmadı be gülüm, olmadı!
Bu telaş, bu koşturma niye?
Nereye bu sessiz hazırlık, nereye?
Düğün alayı dizilmiş yola ellerinde bayraklar,
Beyaz gelinlik giyilmiş, duvak örtülmüş.
Olmadı be gülüm, olmadı!
Hani beraber yaşlanacaktık
Sen dizlerimde yatarken
Ak düşmüş saçlarını okşayacaktım
Sana şiirler okuyacaktım
Olmadı be gülüm, olmadı!
Bu son veda ne zormuş, bilemedim
Gözyaşlarım hıçkırıklara karıştı, silemedim
Helalleş dediler, son bir kez nazlı yârinle
Boğazım düğümlendi, diyemedim
Olmadı be gülüm, olmadı! olmadı !
Cumhur Taner
30.07.2024
19:15
Kayıt Tarihi : 15.2.2025 15:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirim yakın bir kardeşime ithafen mısralara dökülen duygularım olup beğeninize sunulmuştur. Bu, bir sevdanın hazin öyküsü, iki sevdalı yüreğin yarım kalan hikâyesi, vedanın boğaza düğümlenen hıçkırığı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!