Yaban kaldık şu yabana yıllarca,
Doğruyu, yanlışı gören olmadı.
“Vatan, millet...” deyip duran kullarca
Yaramıza merhem süren olmadı.
Avlakların feryadını duymadık,
Can almaya, kan dökmeye doymadık.
Yasalara, yasaklara uymadık
Çıkıp karşımıza duran olmadı.
Uzaklaştık avcılığın özünden,
Avcıların sohbetinden, sözünden.
Çokça gönül kırdık sen-ben yüzünden
Birbirine selam veren olmadı.
Avlaklardan azaldıkça payımız
“Saman altı” oluverdi suyumuz...
Sıkışınca arka çıktı dayımız
Kılımıza fiske vuran olmadı.
Lamba tuttuk gece kuşun gözüne,
Kondurmadık Akyatan’ın yüzüne,
Yasak koyduk Karataş’ın düzüne
“Ne yapıyon? ” diye soran olmadı.
Üveyiği yuvasında şişledik,
Kınalıyı yumurtada dişledik,
Avlaklardan yabancıyı kişledik
Yüzümüze bir tüküren olmadı.
Bir samsuna beş Turacı denkledik,
Bir rakıya on beş daha ekledik...
Bazen peşinledik, bazen çekledik
Şanımıza leke süren olmadı.
Der Güheri: Av dayanmaz muzıra,
Avlaklarda ihtiyaç var Hızır’a...
Kambur olduk gire-çıka huzura
Yardım eden, yol gösteren olmadı.
1989- ADANA
Kayıt Tarihi : 9.1.2007 10:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)