Olmadı Şiiri - Fatih Suretli

Olmadı.
Olmayacak bir şey değildi biliyorum. Bir tutam mavi koparmak istemiştim saçlarından. Saçlarından çarmıha gerildim kör karanlıklarda. Şimdi bin damla gözyaşısın gözlerimde ırmak misali çağlayan. Bu bir oyun değildi ilkokul sıralarında tebeşirli ellerimizle oynadığımız. Ben sana aşık olmuştum, senin ise kendinden bile haberin yoktu. Şimdi mecnun oldum işte, o çöl senin bu çöl benim dolanan.
Olmadı.
Gözlerine en usta şairlerin kaleminden destanlar yazmak isterdim gül bakışlım. Gökyüzüne siluetini çizmek isterdim gökkuşağının ahenkli renkleriyle. Şairler sürgün edildi bu diyardan, ressamların lanetlendi yürekleri.
Olmadı.
Ne varsa yazdım hasretine dair. Kandiller yaktım yürüdüğün yollara. Canıma bin can kattım, feda etmek için uğruna. Sellere kapıldım gözlerine her bakışımda. Bıkmadım usanmadım bir an bile. Adımların hızlandı sana uzayan yollarda. Yeni yollar inşa ettim bir tek sana ulaşan.
Olmadı.
Ben umutlar beslemiştim gelişine. Yokluğunla hayallerden uyandım çığlık çığlığa. Uykusuz sabahlarım oldu, kan çanağı gözlerime. Hasretine yenik düştü bu divane gönül.
Olmadı.
Ayrı dağların bağrından kopup gelen iki ırmaktık. Bir suda birleşip, deniz olacaktı yüreklerimiz. Martılar kadar özgür bir sevda yaşamak istiyordum. Şimdi sessiz bir çığlık olduk bu ıssız limanda. Dümensiz birer gemi.
Olmadı.
Gelmedin bana hiçbir gün. Günler birbirini kovaladı takvim yapraklarında. Saatler hep seni sen geçiyordu. Vakitsiz bir sonbahardayım şimdi. Mevsimi geçmiş kaç umut varsa başıma üşüşmüş yine.
Olmadı.
Ne yaptımsa olmadı işte. Şimdi sen yoksun ya. Gitgide büyüyor yalnızlığım. Acılarıma tarif bulamıyorum hiçbir kitapta. Hüznüme yağmurlar eşlik ediyor başıboş sokaklarda. Gönül bahçemde açan güller boyun bükmüş yokluğunda.