Olmadı Şiiri - Cengiz Erdoğan 3

OLMADI

Kader ellerini, çekmez yakamdan,
Başımı okşayan biri olmadı.
Çıkamam karanlık, kör kuyulardan,
Sesime ses veren, biri olmadı.

Ağlarım feryadım, göklere çıkmaz.
Dostum dediklerim, yüzüme bakmaz.
Yaşlarım tükendi, gözümden akmaz.
Bana bakıp soran, biri olmadı.

Kader bir gün güler, bekle dediler.
Sırtıma dokunup, öğüt verdiler.
Gizliden gizliye, beni ezdiler.
Derdime ağlayan, biri olmadı.

Dualarım sözüm, bitti kadere.
Feleğin sillesi, yetti kadere.
Bir ömür tükendi, battı kedere.
Şu gönlüme giren, biri olmadı.

Doğan ayın şavkı düşerken suya
Sana gelecektim olmadı işte
O gece dalmıştın derin uykuya
Aşkla bölecektim işte olmadı.

Karanlık dünyama ışığı yakıp
Ansızın yolumda önüne çıkıp
Ellerime al renkli gülleri alıp
Farklı gülecektim oda olmadı.

Dostların sorunca gözlerim doldu
Göz yaşım gamzem de sanki göl oldu
Menekşem üzüldü güllerim soldu
Sular dökecektim işte olmadı.

Ne baharım gelir ne kışım biter
Yanar dağ gibiyim dumanım tüter
Hasretliğin derdi kanserden beter
Sessiz ölecektim işte olmadı.

Çok dualar ettim kabul olmadı
Çaresiz bekledim kapım çalmadı
Keremden mecnundan farkım kalmadı
Güya silecektim yine olmadı.

Gün aşarken yüce dağın ardını
Bulutlara karşı alır gardını
Aşk siler Yüreğimde (Genconun) bütün derdini
Yolu bilecektim sonu olmadı...

Cengiz ERDOĞAN✍🏼