Olmadı Şiiri - Durmuş Karakuş

Deli gönlüm hep dost bildi elleri
Şimdi laldır konuşmuyor dilleri
Sevda bahçesinde gonca gülleri
Yetiştirdim bana deren olmadı

Ben yaşarken göze aldım ölümü
Üst üste yaşadım derdi zulümü
Hayat okulunda çile bölü
Bitirdim diploma veren olmadı

Şu gönlümü çıra gibi yaktılar
Küllerini rüzgarlara attılar
Göz yaşlarım pınar olup aktılar
Perişan halimi gören olmadı

Sahte dostluklardan usanıp kaçtım
Nefretin yerine hep sevda saçtım
Gönül sarayımı herkeze açtım
Birgün olsun gelip giren olmadı
Olamdı, olmadı, olmadı....