Olmadı Şiiri - Ömer Faruk Kiraz

Var olsunlar, olmadı
Dedim dur Faruk, anlat hele…
Kara çelik pusat olur, işlene işlene…
Aldırmayıp gönül koyma, sabret hele,
Yine de beni anlayan dostum olmadı!

Derdim çoktu, sormadılar.
Halim yoktu, bakmadılar.
Cömerttir hepsi, hesaba gelince;
hızlı davrandılar 'hesap' koymadılar.
(hesap sormak manasında)

Kimisinde ahım, kimisinde şunca yarım aklım…
Kimisiyle bozcalı pişmanlık kuşları
Kimisiyle yırtıcı' kuşları uçurduk
Hiç biri de kuşbaz çıkmadı..

Her biriyle bir bir ihtilaf
Sanki karga sürüsü bitmiyor savaş.
Adam yerine koymadıklarım muaf!
Adam sandıklarım, adam çıkmadı.

Zorluğun üzerimde ki etkisi değildir bunlar!
İyiliğin gençlikle bedenimden ayrılması bunlar!
Cam kırıklı, ağaçsız, izbe yollar,
Hiç birinde uzanan elim olmadı…

Kaybetmedim umudumu asla!
Gönlüm kabul edersen sıcak hala…
Biraz zahmet, çünkü üzerinde ki pasla
Yüzüne bakacak dostum olmadı…

Devri medeniyette reyon reyon
Seç beğen kimisi eşantiyon
Fahiş fiyata promosyon
Hiçbirini alacak midem olmadı…

Ey dostum bıktım işte
Söyletme bana kötüyü işte
Samimiyetsizliğine edilecek aş, meze,
Bende öyle kitap olmadı…

Beğendirmek zorunda mıyım?
Modaya mı tapınayım?
Şekilsiz pozlar mı vereyim?
Çağınızla işim olmadı…