Yandık kara kışta zemheride,buz tuttuk orakta harmanda,
Güneşlerde üşüdük,kavrulduk ayazlarda.
Tek sermayemiz samimiyet sevgimizdi,
Seyyah olup gezdik şu alemde,ona da bir alıcı bulamadık.
Neler geldi baştan neler geçti,döküldü dişler ağardı sakallar.
Sel oldu aktı gözlerden yaşlar,ne bir mendil ne silen bulamadık.
Ne kendimize yanaştık,ne kendimizden kaçtık kurtulduk.
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta