Ne roman oldu hayatımız,
ne de küçük bir kesit.
Tebessümler resimlere yansıdı,
şiir gibi de yaşamadık…
Düşleri yazdık satır satır,
başka başka hayatlara…
Hayalleri süsledik,
bahar da bir göl kenarı,
yağmurun sesine yattık,
ağaçtan evimizde ısındık,
o küçük pencerimizden,
mehtabı seyre daldık…
Tebessümler resimlerde soldu,
şiire de doymadık…
Umudu yazdık hece hece,
başka başka hayatlara…
uçan kuşlarla selam yolladık,
kanadı kırık da olsa gider dedik…
Yağmuru mutluluğa,
her geceyi hüzne,
kışı sevince,
hazanı gözyaşına boğduk,
artçı depremler yaşattık yüreğimize,
olmadı tadında bırakamadık…
Şiire döktük kırıntıları,
şarkılar dillendirdik,
başka başka hayatlara…
Yazdık kırık bir kalemle,
nağmeleri mırıldandık sessizce…
Ne şarkı olduk ne de şiir,
olmadı kendimize söyleyemedik…/Sabri CEYHAN
Kayıt Tarihi : 8.3.2016 01:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!