Başımı önüme eğdim sessizce.
Feyadım vuslata çare olmadı.
Hasret kuyusuna daldım derince.
Yaralı gönlüme merhem olmadı.
Hep yarım yaşadım hayatı eksik.
Birde yavru hasreti bindi üstelik.
Kısmetim bin yerden parçalı kesik.
Adaklar adadım yine olmadı.
Hayallerle yattım hayalle kalktım.
Gözlerimde yaşla kapıya baktım.
Evlat diye diye bir kere taktım.
Dualar eyledim ama olmadı.
Hep özendim durdum ellere baktım.
Çaresiz her gece uykuya daldım.
Rüyayalarda evlat sevgisi tattım.
Ama hasretime vuslat olmadı.
Yıllar önce koymuştum isimlerini.
Bin hevesle almıştım patiklerini.
Kalbime koymuştum sevgilerini.
Bekledim bekledim gelen olmadı.
Şimdi vakit akşam,Güneş batıyor.
Hasret yüreğimi fena yakıyor.
Mevsim hazan oldu,yaprak kopuyor.
Vermediya Mevla'm,işte olmadı.
Kayıt Tarihi : 8.2.2016 18:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!