Hayatta kimsesiz biçare tektim
Felekle savaştım acılar çektim
Gönül bahçeme kaygılar ektim
Şöyle toplayıp da deren olmadı.
Geceme darıldım,günüme küstüm
Deli poyraz gibi durmadan estim
Vakitsiz kırıldı elimde testim
Bana bir yudum su veren olmadı.
Bende bir zamanlar sevdim, sevildim
Yarin meclisinden eksik değildim
Defterden elimle adımı sildim
Şöyle hatırlayıp soran olmadı
Ben ne leyla olup dillere düştüm
Nede aşık gibi yar bağrı deştim
Kendi ateşimle kavruldum piştim
Bu yanık halimi gören olmadı.
08.05.1988
Hannover
Beyza SuskunKayıt Tarihi : 7.2.2012 11:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)