Her gün bir başka ağlıyorduk
Güneşi kendi ellerimizle sıvamıştık,göğümüze
Gök meclisi iltihak edince,gölgelere
Kabuk bağlar dediler
Doyuyorduk bu sözlere
Özlüyorduk,mavi yüzleri
Zorumuza gidiyordu
Hesapsız ağlayışlarımız...
Güneşi avuçlarımıza doğuracak
Mavi bir yüzdü düşlediğimiz
Bilemedik entel sevmeleri
İki göz,iki çeşme oluşumuz
Yüreğimize düşen,ateştendi...
Oysa ki kader anlımıza yazılmıştı
Ne güneşi avuçlarımıza koydular
Nede bulutları göğümüzden sildik
Tam heybemizi almış çıkıyorduk
Gök kubbe çöküyordu üstümüze...
Dünya yıkılmasaydı başımıza,bak
Güneş;
Helalinden düşecekti,gönüllerimize
Olmadı...
Kayıt Tarihi : 3.5.2012 10:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
03,05,2012 olmadı...
tebrikler.
TÜM YORUMLAR (27)