Olmadı Şiiri - Osman Doğan

Pembe düşlerimizin ortasında
Maviydi ayak izlerimiz
Parmak uçlarımıza basarak
Yangın tünellerinden geçtik

Ülkeyi çok sevenler birbiriyle savaşıyordu
Helalinden ölüyordu ağabeylerimiz
Maviye, yeşile ve kızıla sarılmıştı tabutları
Ötekiler gömüyor,
Berikiler bakıyordu.

Biz mi?
Sümüğümüzü kollarımıza silip
Gözlerimizi kırparak koşuyorduk gençliğimize.

Yıkılmış şehirlerin esareti büyürken
Biz de büyüyorduk
Selamdan kesilmişti sokaklar
Gayri, anne de artık yar değildi.

Bir yanda Lili Marlen türküsü söyleniyor
Bir yanda ıslığın milliyeti sorgulanıyordu.

Karanlıkta kara bir gölgeydi ekabir.

Komünistler kendi bayrağımız eskimesin diye
Rus bayrağı çekmişlerdi Kars Kalesi'ne
Milliyetçiler nüfusun diğer yarısını
Nazım’ın yanına gönderebilseydi
Vatan kurtulacaktı.

Olmadı.