Boşa uğraşıp durdun, bunca senedir
Götürdüğün bir kefen, bir hasır sedir
Senelerdir düşündün, günahım nedir
Günahlarımı bana, soran olmadı
Ne zaman ağlamış ne zaman gülmüşüm
Baharı görmeden, hazanda solmuşum
Gönül bahçesinde, bir güle konmuşum
Bir kez eline, alan bile olmadı
Yıllar yılı, hep sana boynumu büktüm
Dertlerim azdı benim, gam çile çektim
Herkese takım, kendime yelek diktim
Üstüne alıp, giyen bile olmadı
Dayanılmaz artık, böyle bir yaşama
Meydan okurum şimdi, kedere gama
Bende bir insan gibi, yaşadım amma
Dönüp bir selam, veren bile olmadı
(1004) Ekim 2012
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 25.8.2013 09:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminiz var, her gününüz bahar olsun.
100+anto.
Saygıyla.
Kırgınlıklar özlemler, sitemler olmasa nasıl doğardı bunca şiirler?... Kutluyorum üstadımı ve şiirini, içtenlikle...
TÜM YORUMLAR (8)