Olmadı Şiiri - Ataullah Kalaycı

Selamı gelince kalbim çarpardı,
Sabahları güneş onla doğardı.
Bütün hüzünlerim böyle solardı,
Boş evimde ses ol dedim, olmadı.

Görecektim ben onu, olmadığında bile.
Sevecektim her zaman, sormadığında bile.
Başımı her seferinde ben önüme eğdim de,
Sinemdeki yâr ol dedim, olmadı.

Çöller bile yeşerirdi sevgimden,
Ama yâr anlamadı benim halimden.
Bahar çiçekleri soldu yeniden,
Bahçemdeki gül ol dedim, olmadı.

Sevgimi anlatmaya kalem yetmez ki
Yüreğini açmaya gücüm yetmez ki
Artık adım atmaya takat yetmez ki
Tutunacak dal ol dedim, olmadı…