Olma Ha Olma Şiiri - Ramazan Pamuk

İnsanlık kisvesi bürün sırtına
Alim ol,zalimden,olma ha olma
İster rüzgar essin,ister fırtına
Boşal benliğinden,dolma ha dolma

Tevbe et Azrail gelmeden cana
Namaz kıl dönerek kıbleden yana
Kimse fayda etmez ahrette sana
Mahşer sıcağında solma ha solma

Dinine sarıl ki takva olasın
Şükredip ekmeği yarı bölesin
Sakın ha nefsinin olma kölesin
Pişmanlıktan saçın yolma ha yolma

Şeytanı gönlünden atarak kürü
Tevazu ederek alçaktan yürü
Hor görme topalı,gezinen körü
Sonra Allah’ından bulma ha bulma

Sıratın köprüsü kıldan da ince
Kimseye karışma kendi halince
Birinin başına bir iş gelince
İbret al halinden gülme ha gülme.

Yıkılmaz dediğin kaleler uçtu
Sellere karışıp,rüzgarla göçtü
Son nefes iblisin suyunu içti
İmansız yanarsın gelme ha gelme.

İlahlık taslayan şirke bulaştı
Sivrisinek burna girdi dolaştı
Beynine varınca tebdili şaştı
Şu yalan dünyaya yelme ha yelme.

Düşmanı iyi bil,kolla dostunu
Dikkat edip aşma sakın kastını
Kafire deldirme koru postunu
Acizliğe düşüp yılma ha yılma