olma
artık benim olma ne olur
bir hikayemiz vardı
elele tutuşmalarıyla başlayan
en güzelinde gençliğimizin
ve
bir sevdaydı ikimizi büyüten
yalnızlığımızda vaktimizin
alıp kucağına sevdamızı
yol aldın
en sonuna hikayemizin
ne olur
sonunda kal hikayenin
ben burda
bıraktığın yerde
yitik sevda nöbetlerinde kalırım
dedim ya
artık benim olma ne olur
olduğunu bildiğim yüreğimden
el çekeli çok olmuşsun
ben sadece sanmışım sevdiğini
sanmışım ki
kahramanın benim hikayemizde
ah be düş kırıklığım
meğer
ne çok sanmalarım varmış
sana dair
şimdi
ne kahramanlığım kaldı
bir bir savrulmuş hikaye mısralarında
ne de sen kaldın
harabe yüreğimin enkazında
belki
el çektiğin yüreğimle
başka bahara
başka düşlere
başka tutuşmalara
belki de
öylece bıraktığın yerde
el sürmeden yeni umutlara
sonsuza dek.
Kayıt Tarihi : 27.9.2013 15:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Dilek](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/27/olma-25.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!