“ ”
Seni silmek silgisini aradım, hiç kullanılmamış kıpkızıl bir silgi buldum.Nazı sildim,li’yi sildim; ama “ can” ı silemedim yüreğimden.Seni yüreğimi yazmışım,sen cansın.Yürek bir candan ibaret. Neden naz ve lı silindi diye sorma. Naz,soyut, “lı” onun kuyruğu.Sen bir cana yazılmışsın, hangi silgi siler, hangi gözbebekleri siler, hangi güzelin özü siler hiç bilinmeyenlerin bikriler gibidir.
Hırsa sarılan gidişin gölgesinde kırıcı güfteler yapıyorsun, dağılır yaralanışının kabulsüzleri göğsüme.
Yaşamın cam kırıkları arasında beni toplamaz hayat, senin aklarında arar geleceği.İnanmazsın bana.Güven süzgecin çürümüş,her adım beni süzersin,adım dışında,şanım dışında her arzum süzülür.
-Gerçekten seviyor muyum? Yalnız sana yazılmış bir bulmacanın çözümsüz sorularındadır cevapsızlığım.Anlatılmaz huyların vicdan vadisinde pişmanlıklar ulur kirli çakallara karşı.Karşımda,vahaların vaveylasında ,can çekişen Leyla uçurumu var.
Aslı’nın gözlerini sildiği mendil var,bir de sen ağlarken gözyaşı geçmişini sildiğin mendil.İki ıslak mendil,kurumayan vicdanımı kurutur mu?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta