Olgunluk Çağı Şiiri - İsmet Zeren

Mahkeme kapısından girdik biz
Olgunluk çağına
Demir parmaklıklar arkasında
Yirmi sekizinci yılımızı bitirdik
Otuz iki metre kareye
Gönlümüzü sığdırdık
Taşırmadan özgürlüğün içine
Sevdamız dı tek lüksümüz
Kalemimiz havyar
Kağıdımız tek beyazımız
Bir de sigaramız vardı
İsyanımız dumanıyla saklayan
Tam çürük duvardı
Bir açık kapı hanemizde
Aylara yazdık öfkemizi
Camlara çizdik hasretimizi
Tavanlarda aradık bulduk ve ısıttık
Özgürlük bulutlarını yağması için
Ayrılığı içtik pet şişelerden
Yıkılmışlığımızı yıkadık
Kırık duşlarda
Mahkeme kapısından girdik biz
Olgunluk çağımıza
Nerden çıkacağız kim bilir