İnsanlar,insanlar,insanlar.
Dünyayı kemiren karıncalar!
En kemirgen
En kırılgan
En saldırgan olabilen.
düşlerken uzunca yaşamı
ve
yürürken yarin gözlerinde,
hayin bir el,
hayin ellere hizmet ederek,
kusar gece bakışlı kurşunlarını.
akar kanımız, değişir sadece isimlerimiz..
bir ölüp, bin gelirken
istediler ki güneşe dönmesin yüzümüz,
kendileri gibi bağnaz,
kendileri gibi olalım sömürgen.
Zihinler paraya bulandı
Bataklıkta çırpınan insancıkta!
Anadolu’da doğan kızgın
bakış,mutluluğa talip
Boncuk gözlü gelecek.
Sevgini silahlaştır,
Hava koksun militanca.
Direniş doğdu doğacak,
Yer tut siperde,
En kızıl
Olsun öcün.
Zaman yürüyüşe geçmeden umuda
Olgunlaştır sevginde direnişi.
Kayıt Tarihi : 8.5.2004 00:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!