ölgün saatler gibiyim
duvarlarda tozlanmış kederden..
yalnız kent ışıkları gibi
kah yanıp kah sönen..
belki uzanırım kimsesizliğimin üstüne
tutarım bir elimle ötekini
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
