Olgular Şiiri - Efecan Kıymaz

Kimsenin göremeyeceği bir şiir yazmak istiyorum,
Dünyevi duygularımızın sezon finali.
Sefaletin olguları nasıl yok ettiğini,
Demir gibi bir vücudun aslında içten içe ne kadar çürük olduğunu...

Erkekler ağlamaz lafı tamamen yalan.
En korkunç erkekler ağlar,
Gözümüz yuvalarından fırlayıp ruhumuz kanar.
Hayatımızdaki kâfiye arayışının sonuna böyle karar veririz,
Mükemmel finaller oluştururuz kafamızın içinde.

İyi biten hikayeler aslında ne kadar güzeldir ki?
Doğmakla doğmamanın dipsiz uçurumu bir uçkur bozukluğuna bağlıysa,
Sersefil yaşamlarımızda bunca arayış niye?
İnsanlar maviler yeşiller içinde gezip tozup eğlenmek istiyor,
İnsan gibi yaşamadık ki biz de isteyelim,
Bizim gibiler ancak kesin bir huzur ister.

Sonunda tüm arzularımızdan arınırız,
Şevkler sahte gelir, dikkat çekmez güzellikler.
Duygular sahtedir, ananın babanın haykırışı bile geçer gider.
Bir sabah sıcak yatağımızdan kendimiz değil bizi bir başkasına kaldırtırız,
Belki bir aile ferdi belki bir dost,
Dizinin son bölümünde ardımızda çarşaflara sinmiş bir kan gölü bırakırız.
Bizim için huzur geride kalanlar için ne varsa artık
İşte erkekler böyle intihar eder.