Olgular. Şiiri - Tuncay Aytaç

Gece büküyor boynunu vicdanı öne koyunca.
Ben, gidiyor başka aleme seni içe koyunca.
Hak yemenin tadına doyulmuyor şeytana tapınca.
Insan olmak bir meziyet, ar namus bir hediye.
Yaradan ne de güzel yaratmış dünyayı sev diye.

Cefasız, vefasız olmuyor bir tas çorbanın tadı,
Her şeyin helâli makbül, helâl uğruna heba et yüreğindeki sabrı.
Her gülümseyen yüzü dost sanma, riyadır ardı.
Bazen şaşar adalet terazisi, rüşveti alınca kadı.
Insan olmak kolay değil, köleliktir bazen sabrın adı.
Düzen bozulsa da, insan kalmaktır onurun adı.

Yoz sürülerde sıradan olma, yol yalnışsa eğer,
Yalnızlık mabedinde tek başına kalsanda,
Katarsın yine de kişiliğine değer.
Iftiralar kanlı ilmek olur, bazen boynuna geçer,
Dünyanın adaleti şaşmaz,
gün gelir o ilmek iftiracının boynunu seçer.
Yalancı diye yazdırma alnının ortasına kalemi,
Her güçlüğe diren ki, titret gücünle cümle alemi.

Bazen sırtından vurur dost bildiklerin.
En zor gününde terk edip gider sevdiklerin.
Mukayyet ol diline, bin düşün bir söyle.
Doğru söyleyeni on köyden kovsalarda,
Doğru, ziyafetle ağırlanır bin köyde.

Köyler mezraya dòndü, haneler bir bir söndü,
Yarın ne götürür ne getirir bilinmez ama,
Şehirler büyürken, içinde kötülükler bine döndü.
Her şeyin cılkı çıktı, mis gibi kokmaz oldu fırınlar,
Börtü böcek, yiyecek hep hormonlu mu olacak yarınlar.

Çok bilme diyor iç sesim, Bir yudum nefessin.
Çok konuşma yine de, duyulmaz sesin.
Bir köylü nidası bu, şehirli olamamanın bab'ında.
Yazan yazmış kanunları, gerçekler
okunmaz onların kitabında.
Değişim diyor tüm dünya, çağın adı modern,
Ben mi durağanım zaman da ki, değişmeyen bir ben.

Olgularım dolduramıyor boşluğumu,
Bir garibim yine bu gece.
Değişime uydurmaya çalış kendini ey gafil!
Sorgular, sualler heba oluyor, kıymeti harbiyesi yok!
Dilinde sadece ve sadece hepsi hece.

Aslında her şey teferruatta gizli, sözleri etme heba.
Bakmak ile görmek arasında fark var ama,
Nereden baktığına bağlı.
Dümdüz baksan dünyaya
görmeden bakmak, insanlık için reva mı?
Yine daldık derin konulara, boyumuzdan büyükmüş,
Derin bakmak dünyaya, yarın için iyilik olsa da,
Içimize eza, kendimize kötülükmüş.