Zehra
Canhıraş yangınlardan önce
Utanıp küçülen ellerim vardı, cılız
Cılız yani duymanın sağır kaldığı
Ben cambazıydım görmezden gelmenin
Mahalle bakkallarında, perde arkalarında
Çocukluğumla ergenliğimi keserdim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yolu izi olmayan karanlık bir köy
Ya da
Tarihten kalma bir eski çarşaf gibi…
Çekiçle dövülen kalaylı bakır tencerelerden mutluluk hikayeleri bekleme…
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta