Öleyim Dizlerinde

Güneşi bunalıma sokar yüzündeki nur
Gözlerindeki ışık yıldızlara dokunur

Seni görmek dünyada cennete girmek gibi
Öyle bir mutluluk ki murada ermek gibi.

Bakışın denizlerden deryalardan engindir
Ne periler huriler ne melekler dengindir

Rüzgârlar sarhoş olur saçının kokusundan
Ziyade ilaç yoktur teninin dokusundan

Güllerce gülüşlerin gülizarı andırır
Pınardan berrak sesin bülbülü kıskandırır

Sensin umuda sebep hayal sensin düş sensin
Gözlerimin feri sen yüzümde gülüş sensin.

Sensin benim ışığım ben sana pervaneyim
Aklım sensin fikrim sen aşkınla divaneyim

Her yerde seni görür ben hep sana bakarım
Sen deryasın ben ırmak sana doğru akarım

Basıp geçtiğin yere türap eyle toz eyle
Her cevrine razıyım yokluğunu koz eyle

Âb-ı hayat gibidir busenin bir içimi
Gönlümün senden başka yoktur bir yar seçimi

Sende piştim yandım ben sensiz olmazım hamım
Sensin esin kaynağım sensin benim ilhamım

Sensizlik zulmet demek kâbuslarım ondandır
Yokluğunda doğacak güneş bile zindandır

Elin elime değse çözülüyor dizlerim
Sen benim yanımdayken göklerdedir izlerim

Gökkuşağında koşar bulutlarda gezerim
Adını gecelere yıldızlarla bezerim

Kolay değil hasretin takvimler nasır tutar
Sensiz geçen an bile zamanda asır tutar

Kalbi harabım ancak son bulur gözlerinde
Yeter ki yar ol bana öleyim dizlerinde.

Hasan Hüseyin YILMAZ