bir aşkı yazmalıyız ölümün yanına
bir yalnızlığı sonsuzluğun koynuna
hep incelen sesler gibi
perde küçülttükçe yankılansak
sesimizi rüzgara dinletmeyi başarsak
durup dokunabilsek keşke
haylaz yağmurun kalbine
kanasak zamanın acımasız ruhuna
içimizden azgın nehirler akıyor
içimizden sessiz çığlıklar
durup düşünmeye vakit yok
her doğum
ölüme yazılan ilk cümledir
biz ise aşkı yazmalıyız ölümün yanına…
/üçekimikibinyedi sıfırikiyirmiyedi
Afyonkarahisar/
Kayıt Tarihi : 10.2.2014 19:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!