Öleyazdım Şiiri - Fikriye Koyuncu

Uy gadasını aldığım abdest alıyım dedim
Pakır ırbıkla ikindi eğilip gidip geldim
Gözlerim karardı dilim şahadette sevindim
Güneş bir minare boyu az galsın öleyazdım

Tarhana yuğurduk böyük gelinile bol eşkili
Dibekte döğmesini döğdük tokmaklı dibekli
Kafama bidenk gelirse tokmak gıymık köşeli
Gaynar sular döküldü depemden görsen öleyazdım

Kalbur sallarım gölgede alyanak buğdayı körlü
Yıkayalım dedim derede setledik suyu böcülü
Boyladı dere beni omuzumdan aşar gürgürü
Yüzme bilmem gadalarıgı alıyım az daha öleyazdım

Ekmek bişiririm tandır çekmez dumanı üfüler
Gelin gız torun toslak dolaşıklığıma güler
Tam ekmeği saca serdim ateş inatlaştı tüter
Birden püskürünce dağımdaşım yandı gııız öleyazdım

İnek sağarım buynuzu gırık depikçi şaşarat
Öyle her avrat sabredipte sağamaz ahiret
Yoğurtluk yapayın dedim bağlı ayağı sanki kırat
Vurdu çitmeledi südü başşını yesin hiiih öleyazdım