Konu:Ayrılık,Ölüm..
Tanrı'nın kulunu sevdiği gibi
Bende seni ölesiye sevmiştim
Mezara kadardı bil muhabbetim
Kalbimin dermanıydın güzel sevgilim..
Ölsekte,yanyana olacaktı senle kabrimiz
Yeşerecekti topraktan çiçeklerimiz
Şimdi ölüm bile ne kadar sessiz
Ben seni ölesiye sevmiştim..
Yağmurla yıkanacaktık kara toprakta
Bir gül busesi olacaktı solgun dudakta
Saçların görünecekti beyaz duvakta
Ben seni ölesiye sevmiştim..
Mor menekşe kokacaktı bedenlerimiz
Her pazar gelecekti sevenlerimiz
Mahşere kadardı güzel sevgimiz
Ben seni ölesiye sevmiştim..
Ölsemde artık ne gam ne keder
Ayrılığın bana kaderden heder
Belki beni ahiret'te melekler sever
Ben seni ölesiye sevmiştim..
Sensiz giderken son yolculuğa
Hüzünlü giderim kara toprağa
Bağrımda kara bir lekeyle aylarca
Gözlerim ufukta seni bekledim
Gelmedin seni ölesiye sevmiştim..
Yinede helâl olsun bu hakkım sana
Aşkın karışmış delice kana
Tükendi gönül yana yana
Ömrümü soldurdun yârim
Ben seni ölesiye sevmiştim..
Tarih:17.02.2010
İsmail Kurt 2Kayıt Tarihi : 17.2.2010 17:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!