Ölesiye Sevdi.. Şiiri - Poyraz Karadeniz

Önce sevildi..
Sonra nefret edildi..
Anlam veremedi..
Soramadı kimseye..
Eridi gitti..

Sevdi..
Daha sonra nefret etti..
Beni seven var ama..
Ben niye kimseyi sevemiyorum..
Karamsar oldu..

Önce özlendi..
Sonra yüzüne bile bakılmadı..
Yaşattıkları çok acıydı..
Unutulup gitti..

Özledi..
Daha sonra nefret etti..
Ben niye özleyemem..
Ben niye sevemem
Ben niye yapamam dedi..

Önce üşüttü..
Buz kesmiş sevdiğini..
Almadı içeri..
Sonra nefret edildi..
Keşke alsaydım dedi..

Üşüdü..
Sıcacık düşleri,buz oldu..
Kapılar birbir kapandı yüzüne..
Sonra nefret etti..
Gitmem gerek artık dedi..

Önce gitti..
Gitmeliyim sevgilim unut beni dedi..
Nefret ettirdi..
Bir daha geri gelmem dedi..
Oda bilmiyordu..
Bunu yapmak çok zordu..

Sonra geldi..
Ben geldim..
Çok geç dedi oğlan..
Sen çoktan gittin dedi..
Ama asla nefret etmedi..
Çünkü onu..
Ölesiye sevdi..