Ölesiye Sensizim...

kendimleyim, sessizim
yani ölesiye sensizim...

bir sabah çıkıp gelir misin diye ümit etmekten vazgeçtim
her sabah aynı hayal kırıklığına uyanmaktan yoruldum
görmekten vazgeçtim, sesini duymaktan da
ah be cancazım nasıl olduğunu bilseydim
bak yine düştü aklıma, ne haldesin
biçare çekildim kabuğuma
kendimleyim, sessizim
yani ölesiye sensizim...

çok diyorum, bu kadarı bana çok
zamanla herşeye alışılmıyor
dün gibi aklımda pervasız gidişin
andıkça o anı şurama birşey oturuyor
mecbur kapatıyorum perdelerimi
kendimleyim, sessizim
yani ölesiye sensizim...

bir suçlu aramak boşuna
nedenleri sorgulamak anlamsız
gittin sonuçta
bana yaşayacak kadar bir ben bırakmadan
yarınları beklemiyorum artık
bugünümden hevessiz
suskunum yine
kendimleyim, sessizim
yani ölesiye sensizim...