Ölesiye Şiiri - Emin Coşkun

Aynı kalbin çocuklarıydık,
Demini aldık gökyüzünün.
Göz kıyılarıma düştün,
Haince sevişti tenim ile yüzün.

Şimdi bulur zenci bir ananın ellerinde,
Özgürlük satıyor savaş meydanında.
Sığmadı pencereye sarmaşıklar,
Pervasızca açılan güllere inat.

Bizim oralarda toprak öpülür,
Gömülen bütün sevdaların adına,
Yalın ayak gezdim sokaklarını,
Keşke öyle yeşil gülmeseydin.

Titriyor yaprak her bahar,
Sus mevsimler sesine hasret,
Yazılanlar yakılanlara denk,
Mum ışığı aydınlatır kirleri,

Hiç yağmur değmedi mi ?
Ağzı kuruyan yetim gönüllere,
Bir ölüye şiir yazdın mı ?
Öyle iç çekip ölesiye.