Ömrümün akşamındayım
Gece ayazına gebe
Dilim susmuş, yüreğim harabe
Elim kaleme küs,kalemim satırlara
Yığılmışım bir köşeye üşüyorum
Dağlardan gelen kar soğuğu
Sarmaladığı bedenimi kesiyor
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
