Ölesin Felek Şiiri - Ümit Bilgin

ÖLESİN FELEK

Neler getirdin sen neler başıma
Gövdesiz başsız olasın felek
Ummadığım yerde düştüm hışıma
Her zaman bir bela bulasın felek

Ne yurt koydun nede yuva bıraktın
Ben sana ne yaptım sen beni yaktın
Perişan edince haklımı çıktın
Yaşarken öldürdün ölesin felek

Benliğim çilede ruhum elemde
Tarifi yok yazamadı kalemde
Bir başıma kaldım koca alemde
Sende yapayalnız kalasın felek

Ne ses koydun ne bir soluk bıraktın
Ardında yaş dolu oluk bıraktın
Kırdın her yanımı çalık bıraktın
Dar yerlerde nefes alasın felek

Ne şehir,ne köy,ne bir hane var
Yaptığın her zulme bir bahane var
Durma söyle sırada daha ne var
Onuda çekerim bilesin felek

Talan vurdu ben gülümü yoldurdum
Zulmünden delirip aklım aldırdım
Duramadım en sonunda çıldırdım
Delirip kendine gülesin felek

Bu nasıl oyundu bilen olmadı
Herkeste bir dert var gülen olmadı
Ne kadar çeksemde sürem dolmadı
Bilirim her türlü çilesin felek

Niyet bile çürür iken art ile
Şaşırıpta yoldaş oldum kurt ile
Niceleri geçip gitti dert ile
Diri diri toprağa giresin felek

Söylesene kaç kişiyi ondurdun
Hiç yok yere niceleri yandırdın
En sonunda ümidide kandırdın
Doğru işin varmı? çilesin felek