Ölesin Ayrılık - Tufan Yığıntıları

Düşlerim kış oldu hasret çekmekten
Arsız sokaklarda üşüttün beni
Vuslâtı unuttum sâbır ekmekten
Hilesin ayrılık ölesin seni

Su gibi çağlayıp yel gibi estin
Ömrümü belleyip zamanı kestin
Mecâlsiz soluğa hep kısık sestin
N’olasın ayrılık ölesin seni

Uykuyu çürüttün geceyi soydun
Zamanı tarayıp mevsimi oydun
Hangi teneşire ölümü koydun
Salâsın ayrılık ölesin seni

Öpüşün gardiyan çığlığın sessiz
Bülbüller çilesiz notalar essiz
Selamsız çokluklar tasasız hissiz
Çilesin ayrılık ölesin seni

Aşk sen ihânet sen işkence de sen
Sözün her kuşağı her hecede sen
Yürüdüğümsün hep kör gecede sen
Bilesin ayrılık ölesin seni

Susman ateş Nemrut konuşman belâ
Gözlerim ağzımda yaşarım hâlâ
Ayrılık gizemi râhmete ala
Ölesin ayrılık ölesin seni

Kim bilir ayrılık neyin fermânı
Derdi halk eyleyen verir dermanı
Ve sonun başında vuslât harmanı
Olasın ayrılık ölesin seni