Ölesim Var Anne

Bugün ölesim var anne..
Tepeden tırnağa hasret doluyum..
İçimde öksüz geçen günlerin acısı..
Yüreğimde
sensiz büyüdüğüm seneler..
Kalbimde yaşanmamış,
ve yaşayamadığım çocukluğum..
Bugün çok başkayım anne..
Ölesim var..
Ölesim var bugün,
bugün ölesim var anne..

Anlatmaya
nerden başlasam ki seni..
Sensizlik anlatılırmı anne..
Daha küçük bir çocukken,
terkedip gittin beni..
Oyunlarım eksik kaldı hep..
Yaramazlıklarıma bile,
kimse dur diyemedi senin gibi..
Sensizlik nasılmıydı..
Ben hep yarım,
ben hep eksik büyüdüm anne..
Okul yolunda elimden tuttuğun
günlerin hayaliyle yaşadım hep..
Oysa,
elimden tutanım bile olmadı..
Geceleri korktuğum her an,
yanımda olduğunu düşledim..
Ama sen, ama sen
hiçbir zaman olmadınki anne..
Bazen rüyalarımda görürdüm seni..
Sonra uyanır,
oturur ağlardım yatağımda..
Göz yaşlarım bile sessizdi..
Ben hep içimden ağladım anne..
Babam duysun istemedim sesimi..
Babam görsün istemedim
göz yaşlarımı..
Biliyorum..
Duysaydı görseydi eğer,
o daha beter olur,
o daha çok ağlardı anne..

Gözlerim hep yaşlı,
yüreğim sancılıydı anne..
Ölümden beterdi sensizliğin ağrısı..
Bir gün olsun gülmedi yüzüm..
Ve şimdi, bugün bile
hâla sızlıyor sol yanım..
Sen bilemezsin anne..
Sen bilemezsin, sensiz geçen
bayram sabahlarını..
Sen bilemezsin anne..
Sen bilemezsin
şeker toplayan çocukların
gözlerindeki sevincin,
yüreğimde açtığı o derin yarayı..
Çocukluğumu yaşayamadan,
kokunu içime
doya doya çekemeden,
bende büyüdüm anne..
Bende büyüdüm sensiz,
bende büyüdüm annesiz..
Bende büyüdüm anne..
Bende büyüdüm..

Hani büyüdüm diyorum ya..
İçimde hâla,
sensizliğin ağrısı var..
Biliyormusun anne,
şimdi bende anneyim..
Şimdi benimde iki evladım var..
Nice zorlu günler,
nice acılar yaşadım..
Ama ben,
senin gibi yapmadım anne..
Bırakıp gitmedim canımdan olanları..
Biliyormusun anne,
hiçbir zaman kurutamadım
gözlerimdeki yaşları..
Ne dertlerim terketti beni,
ne acılarım,
nede ağrılarım dindi anne..
Ben hâla o küçük çocuğum..
Bayramlarım yine öksüz,
yüreğim hâla kokuna hasret..
Sen bilemezsin anne..
Sen bilemezsin
tükenmiş bir bedenin,
ayakta durmak için
verdiği mücadeleyi..
Dayanacak gücüm kalmadı..
Ben artık bittim, tükendim anne..
Öyle ölesim varki bugün..
Ölesim var anne..
Bugün, bügün çok,
ama çok ölesim var anne...

Şiir : Serdar İnce