Çıkıp şu dağlara şöyle yaslanıp,
İçimde ne varsa dökesim gelir..
Koklamaya kıyamazken gülleri,
Köklerinden bir bir yolasım gelir...
Hep bekledim yâri birgün ondura
Buseleri yanğıma konudura
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yokluğun birr dert içimde
Bocalar durur yüreğim
Tırmanırım en yüce doruklara
Geceler en karanlığa bürnür
Yokluğunda.
Bir gülüşünle aydınlanırım
Gün doğar sabahlarıma.
Hasretlik acıdır,
Çekilmez dertlere koşar yüreğim
Kurcalarım dertlerimi
Kanatırım yüreğimi
Sadistçe bir zevktir sanki
Kendime sitemim
Bir yaşam ki gülünesi değil
Hikaye değil,masal değil
Yazılmamış bir şiirdir hasretin
Girince aklıma silüetin
Ölesim gelir
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta