ÖLENLER can,DOST’un CAN’dır.. iki.böl.

Kimileri her hususta,uyumludur,hep uysaldır..
Kimi,buluttan nem kapar..alıngan ve duygusaldır..
Kimisi, vurdum duymazdır..O’na hayat kaymak-bal’ken;
Kimine de çorak tarla, güneşlenecek Kumsal’dır..

Kimi,iyi gün görmemiş,yılarboyu çile dokur! ..
Kiminin kâlbi fesattır..Kaynar,sanki fokur-fokur! ..
Kimileri,gündüz-gece,ayyaş,sarhoş gezinirken;
Kimisi de Nargileyi çeker-durur fokur-fokur…

Kimisi,hiç istemeden,birşeylere bulaşmıştır;
Kimisinin de yüreği,katılaşnış,taşlaşmıştır! ..
Kimisi,güçsüz düşerek,evlât eline düşerken;
Kimileri evlâdının arkasından baka-kalır…

Kimileri,pek mutludur..Yaşayıp-gider,şen şakrak..
Kimisi de ömürboyu savrulmuştur yaprak-yaprak! ..
Kimilerinin yüreği Sevdadan çâk-çâk ederken;
Kiminin gözünü ancak doldurur bir avuç toprak! ..

Kimisi,yıllar boyunca,kutsal AŞK’ı aramıştır..
Kimisi de sevdiğinin saçlarını taramıştır..
Kimilerinin çabası,başkalarına yararken;
Kimileri,arkadaştan iftiraya uğramıştır! ..

Kiminin yüreği altmış yıllık sevdasına yanar! ..
Kiminin yüreği saftır,söylenen her söze kanar…
Kiminin yüreği birgün, ihanetlerden yanarken;
Kimisinin de yüreği,her ân Can Dost’unu arar…

Aziz DOST’um,bilirsin ki kişiler beden ve candır..
Toprağa karışan beden,RABB’bına kavuşan can’dır…
Öldüğünde arda kalanların herbirisi CAN’dır;
EŞ’in can’dır,evlâdın can; Gerçek DOST’un gerçek CAN’dır..

-ERDEK-18.10.200