Çocuklar, hıçkıra hıçkıra ağlıyorlardı,
Candan çok sevdikleri anneleri ölmüştü.
Bütün üzüntüler, bir bir sıralanmıştı,
İhtiyar bir adam yaklaştı çocuklara,
Yetim çocukların ağabeyisini çekti kenara,
Şefkat ve merhametle kulağına fısıldadı,
“Yavrum! Ölenle ölünmüyor, hayat devam ediyor.
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Devamını Oku
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
