Çocuklar, hıçkıra hıçkıra ağlıyorlardı,
Candan çok sevdikleri anneleri ölmüştü.
Bütün üzüntüler, bir bir sıralanmıştı,
İhtiyar bir adam yaklaştı çocuklara,
Yetim çocukların ağabeyisini çekti kenara,
Şefkat ve merhametle kulağına fısıldadı,
“Yavrum! Ölenle ölünmüyor, hayat devam ediyor.
Anlat bize yürüyüşün güzelliğini
koşunun rüzgarını, köpüren yeleyi
toynakların kızgın kıvılcımlarını
Kişneyen bir tayın sevincini anlat
öfkeyi ve sağırındaki mahmuz yarasını
Devamını Oku
koşunun rüzgarını, köpüren yeleyi
toynakların kızgın kıvılcımlarını
Kişneyen bir tayın sevincini anlat
öfkeyi ve sağırındaki mahmuz yarasını
