Ölenle Ölünmüyor Şiiri - İdris Çetin

Çocuklar, hıçkıra hıçkıra ağlıyorlardı,
Candan çok sevdikleri anneleri ölmüştü.
Bütün üzüntüler, bir bir sıralanmıştı,
İhtiyar bir adam yaklaştı çocuklara,
Yetim çocukların ağabeyisini çekti kenara,
Şefkat ve merhametle kulağına fısıldadı,
“Yavrum! Ölenle ölünmüyor, hayat devam ediyor.
Sen, ne kadar ağlasan ve sızlasan da,
Dünya dönüyor hayat devam ediyor,”
Yumağa sarılan ipler eline geliyordu,
Annesinin yokluğu onu derinden sarsmıştı,
Kardeşleri boynu bükük dizlerine çökmüştü.
Genç delikanlı, sonunda anladı adli ilahiyi,
Kardeşlerini çekti dizlerine, baktı gözelerine.
“Ağlamayın kardeşlerim, o bizi cennette bekliyor,
Onu memnun etmek için teslim olmak gerekir Allah’a,
Eksik etmeyelim, dilimizden duayı ve tespihi.”
Ölenler makberde, sağ kalanlar matemde,
Geride gözü yaşlı çocuklar ve akrabalar,
“Yavrum! Ölenle ölünmüyor hayat devam ediyor.
Yüce yaratıcıya darılmayın ne olur.
Bu canı o verdi, o alır; ona hesap sorulmaz,
O vadinden asla ve asla geri dönmez.”
“Kardeşlerim! Tevekkül edip sarılalım Allah’a
Tefekkür edip yaslanalım yüce Kur’an-a
Ölenle ölünmez, biz geleceğe bakalım,
Ufkumuzu Kur’an ve sünnetin ışığında açalım,”
“Yavrum! Ölenle ölünmüyor, hayat devam ediyor.
Aldırma! Çevrendekilerin ümitsiz bakışlarına,
Senin gözlerindeki parıltılar, yeter dünyaya.
Malın da gitse, mülkün de gitse aldırma,
Yavrum! Ölenle ölünmüyor, hayat devam ediyor.
Hayat devam ediyor, yarınlar seni bekliyor,
Küçükler ve zayıflar; senden iş, aş bekliyor,
Yavrular açmışlar kalplerini, senin sevgini bekliyor,
Onlara sen, merhamet kanatalarını gerdikçe ger,
Onların altlarına en sevdiklerini serdikçe ser…
Mutsuz etme onları, hayata bağla yüreğinle,
Evin umurunu yüklen, çelik orta direğinle.
Sen, ne kadar ağlasan ve sızlasan da,
Ölenle ölünmüyor, hayat devam ediyor.
Öksüz çocuklar seni dört gözle bekliyor,
Zor ama başarman gereken görev seni bekliyor.
Onlara bir yudum sevgi ver, akan çeşmenle,
Onların gönüllerini sula, bir yudum şerbetinle,
Yavrum ölenle ölünmüyor hayat devam ediyor.
Zorluklardan kaçan yufka yüreğinle zulme razı olma,
Ağlama, sızlama aç canavarlara yavrularını kaptırma,
Allah rızası için onları mutlu etmeye çalış,
Hayatın böyle devam ettiğini anlatmaya çalış.
Kör kuyudan su çıkaracağım diye uğraşma,
Tekeden süt çıkaracağım diye uğraşma,
Dipsiz kuyuların solgun derdine bulaşma…
Yavrum! Ölenle ölünmüyor, hayat devam ediyor,
Yüce yaratanın yardımı ve rahmeti sizi bekliyor.”

26.04.2011
Çekerek