Ölenin Ardından Şiiri - Uğur Musab Şahin

Ecdatlara sövmek, hangi densizin haddine,
İster Abdülhamid’e, isterse Vahdeddin’e.
Dili kurur cahilin, söverse Atatürk’e
Ölenlerin ardından, rahmet okunur.

Ne hakimdir, ne de savcı tarihi bilmezler
Bilgi sahibi olmadan, fikir sahibiler.
Alpaslan dan Fatih’e, Yavuz ve Kanuniler
Ölmüşlerin ardından dua okunur.

Fevzi Çakmak, İnönü ve Kazım Karabekir
Cahillerin dilinde, tesbih gibi çekilir.
Ne sevmekle, ne nefret ile amel edilir.
Gazilerin ardından gurur duyulur.

Ne bu gaflet, ihanet, tarihine düşmanlık?
Kimi için hainlik, kimi için hayranlık.
Aynı soy, aynı vatan, aynı bayrak insanlık.
Kahramanlar ardından alkış tutulur.

Hepsi de, senin benim ecdatlarım değil mi?
Ne bu firak, el bizden doğrusunu bilir mi?
Ya destanlar yazanlar, yanlış bilgi verir mi?
Şehitler ardından, Yasinler okunur.

Bu orduydu hep “Allahu Ekber” le coşan
Bir avuç tuk, yedi düvel ardında koşan
Dünde, bugünde, yarında kıtalar aşan
Komutanlar ardından destan yazdırır..
2022