Ölene Kadar Hep Şiiri - Bahattin Tonbul

Seven insan gerçekten severse
Hiç unutmaz
Aralarında milyonlarca kilometrede olsa
Birlikte yaşarken verdiği müthiş o koku
Nefesindeki sıcaklık
Yanağına koyduğu busenin ısısını
Hafızalarından atamaz
Anılar unuttuğunuz veya
Unutamadığınız şeylerle doludur
Dışarıdan baktığında göremezsin hiç birini
Hepsini saklar yüreğinde
Saçını okşadığın an
Konuşmasada gözlerinden akıtır hatıraları
Uyumak isteyince
Rüyalarında
Umudu yaşatır
Çocukluğunda yaşadıklarından
Yıllar geçsede unutamaz
Asla o an sizinle de olamaz
En fazla ihtiyaç duyduğu anda
Ortaya fırlar hepsi
Küçük bir arzu
Özlem belkide sıcaklıktır bu
Bütün her şeyi olgunlaştırır gönlünde
Yolunu izini kaybetmez
Taşır benliğinde
Umdunu özüne kor
Sevdasını arar sokaklarında
Şunu bilesiniz ki,sakın kaybetmeyesin
Onları
Onlarsız yaşamak mümkün değil
Yalnızda kalsan seninledir
Ölene kadar hep
Bahattin Tonbul
28.1.2013