Ölene Kadar Hep Seninle Şiiri - Mücahit ...

Mücahit Erol
1

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Ölene Kadar Hep Seninle

Su istiyordum; sadece bir yudum su
İçme diyordu; sessizliği bozan uğultusu
Yüreğimi saran kuruntu da neyin homurtusu
Fısıldıyordu; hissettiğin yalnızca ölümün korkusu.

Kulaklarım çınlıyor, adam mı anılıyor ne?
Okunan seladır diyor, sus ve dinle!
Daralıyorum, bu toplanan kalabalıkta ne?
Gelenler eş, dost, akrabadır diyor; misafir eyle!

Huzursuzum ağlayanlar var çevremde
Görüyorum diyor, gözlerindeki nemle
Kuşkuluyum bir acı var sinemde
Sızlanma diyor, yüreğindeki serzenişle

Huzur doluyor ruhuma, okunanlar da ne?
Dinle diyor, okunanlar ayet-i kerime
Susuyorum, çehremi saran sessizlikte ne?
Gidiyoruz diyor bir akl-ı selime...

Soruyorum, annem babam kardeşim nerde?
Bilmiyorum diyor, yalancı bir yüzle
İnanmıyorum, söyle ailem nerde?
Susuyor, hüznün verdiği sessizlikle

Soruyorum, bari sevdiğim nerde?
Unut diyor, dokunaklı bir sesle...
İnat ediyorum, ne olur sevdiğim nerde?
Şey diyor, o hep seninle...

Mücahit Erol
Kayıt Tarihi : 13.9.2008 17:55:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
ÖNCEKİ ŞİİR
SONRAKİ ŞİİR
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mücahit Erol