Kimse bilmez ben bilirim derdimi
Kahpe felek muradına erdimi
Yüreğim yaralı çözme sargımı
Ko sızlasın dursun ölene kadar.
Ne çok baktım sana doymuyor gözüm
Kul oldum kadere geçmedi sözüm
O kadar sevdim ki kalmadı özüm
Ko seveyim gitsin ölene kadar.
Beddua ediyom tutarsa eğer
Bir gönül çok gezer birini sever
sebep annen varsın ölmesin ne var
Ko sürünsün dursun ölene kadar
Kalemim durmadan seni yazıyor
Yaram yürektendir her an azıyor
Sensiz geçen dakikalar uzuyor
Ko uzasın dursun ölene kadar
Bilemedim sonu böyle olası
Dost ağlatıp düşmanların gülesi
KASVETİ gözünde tüter sılası
Ko tüte dursun ölene kadar.
Kayıt Tarihi : 5.1.2007 01:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmut Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/05/olene-kadar-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!