Bulutlar ölüm olur,
kusar üstüne.
Ateşten yıldızlar doluşur yüreğine.
Bir paspas üzerinden geçer gibidir,
bir canı ezerken panzer.
Jopu, dipçiği kafa, göz dinlemezken,
sıradadır biyolojik silahlar,
kimyasallar,
nükleer.
Ateş düştüğü yeri yakarken,
Hep aynı yerden yükselir duman.
Yanan yüreklerin dumanıdır çıkan,
daracık sokaklı,
alçacık damlı,
derme çatma barınaklardan.
Ve onların rengi yoktur,
tanırım gözyaşlarından.
Ölene aldırmayıp,
öldürene baktığın sürece,
ve senden olmasa bile
sırf senin gibi göründüğü için
göz yumup,
başkası olunca gidersen üstüne;
ilahi adaleti gizlerken sisler,
sıraya girecektir daima yeni ölümler
Ahmet DOĞAN
14.05.2018, İst.
Kayıt Tarihi : 23.5.2018 00:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Doğan Ozan Doğancan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/23/olene-aldirmayip.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!