Ölen son güzelin cenazesinde sana ağ ...

• 

  Hüzeyme Avcı

  
  
  Ölen son güzelin cenazesinde sana ağlıyorken
  
  İsimsiz kuytularında yaşama yanmış, yanılgılar selindeyim
  cığlık çığlığa ölen meleklerin son sesinde uyandım sensizliğe
  beni sürükledi her halin
  bir karabasan, hülyalarımın saçını yaktı
  hüzün kaptanı sararan son yaprağın dökülmüşlüğüne bindirdi
  ruhunda hasat çoktan bitmiş bir ırgat gibi topladım sensizliği
  ilmek ilmek kavuşmayı taşıdı özümün karıncları
  kuşku değirmenlerinin dişli sevgilerinde öğütüldüm
  karmakarışık bir anın aynasında tarandım yüzüne
  ışık huzmesi sana hazır hazinelerime yansıdı
  biraz kendime insan oldum
  Sürünmeyi bıraktı yalanlarımın yılanları
  sevgi dağlarımdan kekik kokusu çiçeklenir gerçeklerime
  gülücük dağıtan bir anka kuşu,kanatlarını teslim etti hasretime
  sırları dökülmüş iksirlerin son içiminde adını yazdı kader
  ne kadar özlediğimi hece hece yazdım aşk duvarlarına
  sevenlerin uğrak pınarlarında senli ağıtlar yakardım
  sesine koşumladığım anın beyaz demetinde kalakaldım
  ruh denizine akan yakamozların resminde aklandım
  bütün sevda ülkelerinin rüzgârı getirdi benli kokunu
  denizleri okutan gözlerinde yuva kurdu geleceğim
  içimin titremelerinden besleniyor depremler
  ölen son güzelin cenazesinde beni gördüler ağlıyorken
  oysa ben sana ağlıyordum kimseler bilmese de
  içimi tufana çeviren eslerinde kurudu her halim
  fethettin her şeyinle çinileşmiş kumru devletimi
  
  Bir çok anlam buldum şiirinizde tebrikler..
  
  

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)